Minnistæður róður Dagurinn 13. apríl 1926 er mörgum Stokkseyringi minnistæður. En einkum er nóttin eftir, aðfaranótt hins 14., í fersku minni, því að hún varð flestum vökunótt, blandin ugg og kvíða. Þá lágu úti 6 bátar frá Stokkseyri með samtals 48 manna áhöfn í hamslausu veðri og stórsjó, en fólk í landi var milli vonar […]
072-Minnisstæður róður Read More »
Slysavarnadeildin „Dröfn“ á Stokkseyri var stofnuð 22. des. 1928 að tilhlutan Slysavarnafélags Íslands. Jón Sturlaugsson hafnsögumaður vann mest að undirbúningi undir stofnun deildarinnar og setti stofnfundinn, enda var hann jafnan hinn mesti áhugamaður um slysavarnir og öryggi sjómanna. Á fundinn kom Jón E. Bergsveinsson erindreki slysavarnafélagsins, flutti erindi um slysavarnir og hvatti menn að lokum
171-Slysavarnardeildin Dröfn Read More »
Eftir langan lestur dapurlegra frásagna um sjóslys og manntjón á brimslóðum Stokkseyrar er gott að minnast þess, að þar gerðust líka oft atburðir, sem vöktu óblandna hrifningu og gleði. Það var þegar tókst að bjarga mönnum úr sjávarháska eða þegar skip náðu landi eftir langa og tvísýna hrakninga. Slíkir atburðir drógu úr broddi slysfaranna. Nokkrir
Fangbrögð sjómanna í Stokkseyrarhreppi við válynd veður, brim og boða, voru tvísýn og hættuleg, en venjulega tókst þeim að þræða hina kröppu leið milli skers og báru og ná heilum til hafnar. f trausti þess, að slíkt mætti takazt, héldu þeir ótrauðir á miðin til að sækja björg í bú. En stundum fór svo, að
069-Sjóslys í Stokkseyrarhreppi Read More »
Á árunum eftir 1930 voru krepputímar hér á landi, erfitt var um útvegun rekstrarfjár, og atvinna dróst saman. Á Stokkseyri voru allar horfur á, að mikið mundi draga úr útgerðinni, en af því hlaut að leiða meira eða minna atvinnuleysi í þorpinu. Nokkrir framtakssamir og áhugasamir menn, flestir úr verkalýðsfélaginu, tóku sig þá til og
068-Samvinnufélag Stokkseyringa Read More »
Það voru mikil tíðindi í fiskiveiðisögu Íslendinga, er vélbátar fóru að ryðja sér til rúms upp úr síðustu aldamótum. Eins og vænta mátti, voru menn fljótir að koma auga á þá kosti, sem þeir höfðu fram yfir hin gömlu róðrarskip. Þar leysti eigi aðeins vélaaflið handaflið af hólmi, heldur gerðu hinar nýju fleytur mönnum fært
Það var venja fyrrum, að lifur úr fiski þeim, er aflaðist, var sett í kagga eða tunnur jafnóðum og látin moltna þar og renna. Fengu menn þannig sjálfrunnið lýsi, og höfðu sumir þann sið að láta ausu liggja hendi nær og taka daglega sopa af þessum kjarnadrykk sér til krafta. Þessi aðferð til lýsisgerðar var
Tilgangurinn með stofnun íshúss á Stokkseyri var upphaflega sá að frysta síld til beitu. Það mun einkum hafa verið fyrir forgöngu Ólafs kaupmanns Árnasonar, að á Þorláksmessu fyrir jól 1899 var stofnað félag til þess að koma upp íshúsi á Stokkseyri. Nefndist það Ísfélag Stokkseyrar og var hlutafélag með 25 kr. hlutabréfum. Þátttakendur voru flestir
065-Frystihúsarekstur Read More »
Þegar úr róðri var komið, var aflinn borinn upp á skiptivöll, þar sem honum var skipt í svonefnd köst. Voru tveir hlutir í hverju kasti, en þeir, sem kast áttu saman og kallaðir voru hlutalagsmenn, skiptu því aftur á milli sín. Hlutafjöldi á skipi fór eftir tölu skipverja, sem var auðvitað misjöfn eftir stærð skipanna,
064-Skipting og meðferð aflans Read More »
Fyrr á tímum höguðu menn róðrum yfirleitt eftir ástæðum á hverjum stað og að eigin vild. Um þá giltu engar reglur, er allir væru skyldir að hlíta. Hin fyrsta samþykkt, er þessi mál varðar og kunnugt er um á Stokkseyri, er samþykkt skipseigenda og formanna árið 1863 um notkun lóðar á vetrarvertíð, sem áður hefir
063-Tilhögun róðra Read More »
