Vestmannaeyingar áttu lengi við erfiðar samgöngur að búa, þótt nú hafi loks verið bót á því ráðin. Verst horfði í því efni, er heimsstyrjöldin síðari brauzt út. Þá hættu millilandaskipin að sigla til Evrópulanda, en lögðu leið sína vestur um haf, svo að Vestmannaeyjar hurfu úr siglingaleið þeirra. Flugferðir voru í byrjun og enginn flugvöllur […]
041-Vestmannaeyjabáturinn og Hótel Stokkseyri Read More »
Eina farartæki Íslendinga á landi fram til loka síðustu aldar og víðast hvar lengur var hesturinn, sem af því hlaut verðskuldað heiðursnafn og var kallaður þarfasti þjónninn. Án hestsins hefði þjóðin verið illa sett og naumast getað lifað menningarlífi í strjálbýlu, vegalausu landi. Þess er þó ekki að dyljast, að þær samgöngur, sem byggðust á
040-Farartæki og fólksflutningar Read More »
Fram að síðustu aldamótum voru samgöngur í Stokkseyrarhreppi eins og víðast annars staðar á landi hér með sama hætti sem þær höfðu verið síðan á landnámsöld. Vegir voru engir af manna höndum gervir og brýr engar, nema ef nefna skyldi göngubrú á Hraunsá. Staðhættir réðu mestu, hvar leiðir lágu, því að krækja varð fram hjá
039-Gamlir þjóðvegir og nýir Read More »
Eins og áður er tekið fram, eru sveitarstjórnarmál nú orðin næsta fjölþætt og starf það, er á hreppsnefndum hvílir, ábyrgðarmikið og oftlega vandasamt. Mikils er því um það vert, að til trúnaðar og forustu í sveitarmálum veljist hæfileikamenn að skynsemd og framkvæmd. Í Stokkseyrarhreppi hefir jafnan verið völ slíkra manna, en á síðastliðnum þremur áratugum
38-Forusta í sveitarmálum Read More »
Ýmiss konar afskipti hefir hreppurinn lengi haft af atvinnuvegum hreppsbúa í því skyni að styðja þá og efla, og er sumt af því ákveðið með lögum, en sumt orðið til fyrir tímabundna nauðsyn. Skylt er hreppnum t. d. að hafa eftirlit með fóðrun búfjár og fóðurbirgðum samkvæmt lögum nr. 5, 1898, og með lögum nr.
037-Stuðningur við atvinnuvegi Read More »
Frá alda öðli hafa vatnsból Stokkseyringa verið brunnar, sem voru við öll hin gömlu grasbýli og einnig við flestar þurrabúðir. Ekki er vatn í brunnum þessum alls kostar gott. Borið hefir á, að flóðs og fjöru hafi gætt í þeim, sem næstir eru sjó, og finna þeir, sem vatninu eru óvanir, gjarnan saltbragð að því.
036-Vatnsleiðslur og skolpræsi Read More »
Stokkseyrarhreppur hefir átt nokkrar húseignir, en af þeim, sem hann hefir sjálfur látið reisa, er varla ástæða til að nefna aðrar en skólahús og samkomuhúsið „Gimli“. Um skólahúsin verður nánar getið í öðru sambandi. Samkomuhúsið „Gimli“, sem síðan varð þinghús hreppsins, byggði hreppurinn í samvinnu við Ungmennafélag Stokkseyrar árið 1921, og átti hvor aðili sinn
Lög um skipulag kauptúna og sjávarþorpa voru sett árið 1921, en víða var þess langt að bíða, að þau kæmust í framkvæmd. Á almennum hreppsfundi á Stokkseyri 22. jan. 1927 hóf Sigurður Heiðdal oddviti máls á skipulagningu þorpsins í tilefni af skýrslu til skipulagsnefndar vegna Stokkseyrarbrunans mikla. Skýrði hann frá því, að samkvæmt fengnum upplýsingum
034-Skipulag kauptúnsins Read More »
Með lögum um almannatryggingar og stofnun sjúkrasamlaga eru framfærslumálin í landinu komin inn á nýjar brautir og mannúðlegri en áður tíðkaðist. Hér skal víkja stuttlega að þróun þeirra mála í Stokkseyrarhreppi. Á árunum 1922-1923 gerði Verkalýðsfélagið „Bjarmi“ tilraun til að koma á fót sjúkrasamlagi, en tilraunin mistókst. Árið 1936 voru sjúkrasamlög lögboðin í kaupstöðum, og
033-Tryggingar og sjúkrasamlag Read More »
Í yfirliti um eignir Stokkseyrarhrepps fyrir árið 1915-1916 eru talin slökkviáhöld, virt á kr. 1407.00, og geymsluskúr fyrir slökkviáhöld, virtur á kr. 126.00, og eru þetta fyrstu upplýsingar um tilveru slökkviliðs Stokkseyrar, þar eð eldri sveitarbækur eru glataðar. Mun slökkviliðið þá hafa verið nýstofnað, því að Ásgeir Eiríksson, sem var fyrsti slökkviliðsstjórinn, kvað sig minna,
