hordur

Fyrstu tvö ár mín í félaginu, átti félagið við óhagstætt húsnæði að búa, þar sem ekki var í annað hús að venda með félagsstarfið en barnaskólahúsið, sem var ófullnægjandi fyrir félagsstarfið. En þrátt fyrir á ég þaðan beztu minningar um góða félagsfundi og dansskemmtanir. Þau ár var stórt áform í félaginu, það var ákveðið að […]

Það var íþróttarstarfsemin í U.M.F.S. sem vakti athygli mína á félaginu og dró mig að því, þegar á fermingaraldri. Einkum var það glíman. Nú varð ég ekki hlutgengur íþróttamaður, en þetta segir samt sína sögu, að drengjum er mikil þörf á að eignast áhugamál, verkefni, og að komast í kynni við hollan félagsskap og njóta

Syngur á fleti sólgyðjustef í logni. Seiðmjúka hafaldan smáfætur ungmeyja kyssir. Úti í fjöru er einstöku bjalla í hrogni, en ástfanginn rauðmagi búið í þaranum missir. Angan af grösum ómælisdjúpa leggur utan af skerjum, vítt yfir lón og sanda. Í skoru og viki skrautlega búinn steggur skínandi vængjum blakar til feiminna anda. Lóur í heiði

Fátt er æskufólki nauðsynlegra en góður félagsskapur. Á æskuskeiði er hugurinn menntgeðja og áhrifagjarn, þá er verið að búa sig undir þau lífsstörf sem valin verða í framtíðinni. Ungmennafélagsskapurinn setti markið hátt og átti fagra hugsjónir. Það var mikill menningarauki fyrir Stokkseyri þegar ungmennafélagið var stofnað. Það varð nokkurskonar tómstundaheimili. Ungir menn tóku að iðka

Vafalaust var það ungmennafélagshreyfingin, sem átti einna mestan þátt í mótun æskunnar á fyrri hluta þessarar aldar. Ungmennafélagshreyfingin barst hingað til lands frá Noregi á fyrstu árum aldarinnar. Hér féll hún í frjóan jarðveg. Æskan tók henni fengins hendi. Frelsishreyfingar sem gert höfðu vart við sig meðal þjóðarinnar, fengu góðan hljóðgrunn. Unga fólkið hópaðist undir

U. M. F. S. var stofnað 15. marz 1908. Ég gekk í félagið 1909. Í stofnskrá félagsins er meðal annars þetta: Að reyna af alefli að vekja löngun hjá æskulýðnum til þess að starfa fyrir sjálfan sig, land sitt og þjóð, að temja sér að beita starfskröftum sínum í félagi og utan þess, að reyna

Upp úr aldamótunum síðustu barst ungmennafélagshreyfingin hingað til lands frá Noregi. Þegar minnst er á þessa hreyfingu koma mér fyrst í hug 2 menn, þeir Helgi Valtýsson og Guðmundur Hjaltason. Guðmundur ferðaðist um landið og hélt fyrirlestra um þennan félagsskap með eldlegum áhuga og bjartsýni á framtíðina. Unga fólkið hlustaði á Guðmund með miklum áhuga.

Ungmennafélögin hafa alltaf barizt fyrir auknu frelsi og menningu alþjóðar. Öllum ætti því að vera ljóst, að ungmennafélagshreyfingin hefur haft mikla og heillaríka þýðingu fyrir íslenzka þjóðfélagið síðustu fimmtíu árin. Ungmennafélögin voru stofnuð hér á landi á merkum tímamótum í félagsmálasögu Íslendinga. Hreyfingin barst hingað sem ljúfur og hressandi blær, er leysti orku úr læðingi,

Ungum varst þú giftugjafi Gleði veittir, þroska og  dug, Ritaðu ávalt slíka stafi Stundáðu ment og vinarhug. Ungar sálir áttu að móta Iðju til og heillar þjóð, Verndaðu allt sem er til bóta , Æskudug og gleðimóð. Sturlaugur Jónsson

Morgun á veraldar vegi vaknar og tendrar sitt bál, logar frá lýsandi degi ljóma í æskunnar sál.   Iðandi af orku og móði Íslandi syngur hún ljóð, geymir í brennandi blóði betri og fegurri þjóð.   Rís hennar djörfung og dugur, draumþunga veltir hún sterk samstilltar hendur og hugur hefja sín máttugu verk.   Leiðir,