Brú var hjáleiga frá Hæringsstöðum, byggð á sama stað sem áður var Teitssel (sbr. Jarðab. ÁM. Il, 48 og Jarðatal Johnsens 1847). Byggðin var tekin þar upp aftur árið 1768, og kallaðist býlið þá Brú eða stundum Brúarhóll. Það nafn er t. d. notað í manntali 1801. Hjáleiga þessi fylgdi jafnan heimajörðinni, og svo er […]
Breiðamýrarholt var hjáleiga frá Holti, byggð fyrst í þann tíma, sem Bjarni Sigurðsson á Stokkseyri var ráðsmaður Skálholtsstóls, að sögn Jarðabókar ÁM. 1708. Bjarni var ráðsmaður á árunum 1631-1638, og hefir Breiðamýrarholt eftir því byggzt á þeim árum, en annars höfum vér fyrst séð þess getið í bændatali 1681. Á 18. öld fór Breiðamýrarholt tvívegis
Brattsholtshjáleigu höfum vér fyrst séð nefnda í Þingbók Árnessýslu 11. jan. 1702, en í Jarðabók Árna Magnússonar 1708 er hún talin gamalt býli af heimajörðinni Brattsholti. Það ár var hjáleigan í eyði að öðru en því, að í húsunum lá sjötugur maður karlægur, en afnot af slægjum hafði ábúandinn í Breiðamýrarholti, sem þá var Bergur
Brattsholtshjáleiga Read More »
Borgarholt var hjáleiga frá Brattsholti og var í byggð á árunum 1830- 1933 eða í rúma öld. Þar byggði fyrstur manna Snorri Hólmsteinsson, er síðast bjó að Grjótlæk, og var býlið í fyrstu kennt við hann og nefnt Snorrakot. Því nafni er haldið í húsvitjunarbók Stokkseyrarsóknar í fáein ár, en Borgarholt er býlið nefnt fyrst
Þetta nafn var notað um tíma á hjáleigunni Hraukhlöðu, eftir að Bergur smiður Guðmundsson tók þar upp byggð að nýju árið 1843. Bergsstaðanafnið er notað í húsvitjunarbók Stokkseyrarsóknar 1843 og 1844 og aftur á árunum 1851-1856, en náði ekki varanlegri festu, því að þess í milli og jafnan síðan var það nefnt sínu gamla nafni.
Hennar er aðeins getið í Jb. 1708. Segir þar, að hjáleiga þessi hafi verið byggð fyrst fyrir nær 30 árum, þar sem aldrei hafði fyrri byggð verið, en hafi í auðn legið síðastliðin sjö ár. Samkvæmt því hefir Baugsstaðahjáleiga verið í byggð hér um bil á árunum 1680-1701. Um ábúanda þar er engan kunnugt. Býli
Traðarholt er með elztu jörðum í Stokkseyrarhreppi, byggt af Atla Hásteinssyni landnámsmanns skömmu eftir aldamótin 900, að því er ætla má. ,,Atli átti allt milli Grímsár ok Rauðár. Hann bjó í Traðarholti,“ segir í Landnámabók (Íslendinga sögur I, 220). Þar bjuggu síðan niðjar Atla alla 10. öldina og sjálfsagt lengur, en heimildir skortir um það.
Bæjarnafnið Tóftar er karlkynsorð í fleirtölu, en samnafnið tóft, flt. tóftir (tættur), sem er kvenkynsorð, hefir haft áhrif á meðferð nafnsins, og er það því ritað Tóftir í flestum heimildum. Í manntali 1703 er rétt með nafnið farið. Sumir hafa talið, að þetta sé sami bær sem Stjörnusteinar, er síðar nefndust Ölvisstaðir, en Flóamanna saga
